- πημαντέος
- -α, -ον, Α(ρημ. επίθ. τού πημαίνω) αυτός που πρέπει να βλάπτεται («οὐ χρὴ πημαίνειν ὅ,τι μὴ πημαντέον», Θέογν.).
Dictionary of Greek. 2013.
πημαντέος
Look at other dictionaries:
πημαντέον — πημαντέος deserving to be injured masc acc sg πημαντέος deserving to be injured neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
